Τι εστί ΣΥΡΙΖΑ

Τη βραδιά που έγιναν οι προγραμματικές δηλώσεις της κυβερνήσεως, ακούσαμε, ότι ΘΑ γίνει κάποια στιγμή, σταδιακά ο μισθός 751 ευρώ. Ότι η 13η σύνταξη, ΘΑ δοθεί στο τέλος του 2015. Ότι το αφορολόγητο ΘΑ γίνει 12.500 πάλι σταδιακά. Ότι οι πλειστηριασμοί πρώτης κατοι­κίας, ΘΑ σταματήσουν, μέχρι να οριστεί το πλαίσιο βιωσι­μότητας των τραπεζών και των κόκκινων δανείων. Ότι ΘΑ γίνει εξεταστική επιτροπή για το μνημόνιο. Ότι ΘΑ επαναπροσληφθούν 3.500 δημόσιοι υπάλληλοι. Ότι ο ΕΝΦΙΑ ΘΑ αντικατασταθεί αλλά τώρα, πρέπει να τον πληρώσουμε.


Και εδώ άρχισαν να γεννούνται οι απορίες. Δηλαδή, εί­ναι απορίας άξιον, πως η κυβέρνηση εξαγγέλλει εξεταστι­κή επιτροπή για το μνημόνιο αλλά όχι λογιστικό έλεγχο του χρέους. Αν δεν χρειάζεται λογιστικός έλεγχος γιατί είναι αναγκαία η εξεταστική; Τι κακό έγινε στο μνημόνιο που δεν έχει σχέση με το χρέος;

Είναι απορίας άξιον γιατί πρέπει να πληρώσουμε ένα φόρο (ΕΝΦΙΑ) για τον οποίον ο νυν πρωθυπουργός, έσχι­ζε τα ιμάτιά του στα κανάλια ότι δεν θα πληρώσει διότι εί­ναι παράνομος…

Εκτός όμως απο αυτά που ακούσαμε, πιο πολύ θόρυβο έκαναν αυτά που δεν ακούσαμε. Δεν ακούσαμε ΤΙΠΟΤΕ για την ΑΟΖ. Δεν ακούσαμε ΤΙΠΟΤΕ για καταγγελία του μνημο­νίου.

Δυστυχώς όμως, ακούσαμε για σύνθετες ονομασίες των Σκοπίων, για παραχώρηση ιθαγένειας σε ξένους, για διευκόλυνση των «παράτυπων μεταναστών».

Ψέμματα υπάρχουν, λοιπόν…ψέμματα εγχώρια αλλά και εισαγόμενα, από τους «συμμάχους -εταίρους».

Αυτό που σοκάρει, δεν είναι η ευκολία και η ταχύτητα με την οποία το πολιτικό σύστημα ψεύδεται κι αλλάζει πολιτι­κές γραμμές. Αυτό που σοκάρει, που πραγματικά κόβει την ανάσα, είναι η ευκολία με την οποία ο Λαός καταπίνει αυ­τά τα ψέμματα. Η ταχύτητα με την οποία, ξεχνάει προηγού­μενες εξαγγελίες και πιστεύει νέες.

Καταλαβαίνω ότι υπάρχει μια τακτική πλύσης εγκεφάλου, μια τακτική απαλοιφής Εθνικής συνειδήσεως και διαστρέβλωσης ιστορικής μνήμης. Καταλαβαίνω ότι αυτή η τα­κτική, επιβάλλεται στο Λαό για δεκαετίες. Αλλά, αυτή η δι­καιολογία, δεν καλύπτει πλέον το μέγεθος του προβλήμα­τος. Από ένα σημείο κι έπειτα, ο Λαός, εμείς, παύουμε να είμαστε θύματα και γινόμαστε συνένοχοι.

Δεν είναι δυνατόν να πετάμε στα σκουπίδια χιλιάδες νε­κρούς κι εκατοντάδες χρόνια αγώνων για το Γένος και να αποδεχόμαστε να παίρνει Ελληνική ιθαγένεια κάθε πι­κραμένος, επειδή κάποιος μας έταξε μια φοροελάφρυν­ση.

Δεν είναι δυνατόν να καθόμαστε πειθήνια στον καναπέ μας και να ακούμε στη ρητορική της νέας κυβέρνησης, σε κάθε τρεις φράσεις τη λέξη «πατρίδα» κι «εθνική ανεξαρ­τησία» όταν γνωρίζουμε καλά τη διεθνιστική πολιτική που προωθούν.

Γνωρίζουμε καλά, ότι όλοι αυτοί στα νιάτα τους πήγαν στη Νικαράγουα να μαζέψουν καφέ για τα συντρόφια, αλ­λά δεν πήγε κανείς τους, ούτε στη φωτιά στη Πελοπόννη­σο ούτε στο σεισμό στη Κεφαλλονιά, ούτε στις πλημμύρες της Ηπείρου ή του Έβρου.

Δεν είναι δυνατόν να μας πουλάνε Δημοκρατία και Εθνι­κή Ανεξαρτησία, αυτοί που φυλακίζουν πολιτικούς αντιπά­λους κι ανέχονται στρατό κατοχής στη Κύπρο και στα Ίμια.

Αυτή η νοσηρή, η πνιγηρή κατάσταση, διορθώνεται μό­νο με ισχυρή δόση από Αλήθεια. Πρέπει επιτέλους εμείς, ο Λαός, να αναλάβουμε τις ευθύνες μας. Να ξεχωρίσουμε τους ψεύτες. Να διαλέξουμε αυτούς που μας λένε την αλήθεια, κι ας είναι πικρή σα φάρμακο. Αυτούς που στέκο­νται σταθεροί στη φάλαγγα του αγώνα, αποδεχόμενοι τα χτυπήματα, για το καλό του Έθνους.

(test)