Πίσω από τις λέξεις κρύβεται ο Αλέξης, έλεγαν παλιά για τον Τσίπρα που ήταν πανταχού παρόν. Έκανε κριτική, καταγγελίες, υποσχέσεις. Αγκάλιασε την Εκκλησία, τους συνδικαλιστές, επιχειρηματίες, μέσα ενημέρωσης, φορείς, δασκάλους, καθηγητές, γιατρούς, δημάρχους και περιφερειάρχες, βιομήχανους, εμπόρους.
Ευσχήμως και με υπομονή την τελευταία διετία ο ΣΥΡΙΖΑ κατάφερε να πάρει με το μέρος του μια μεγάλη μερίδα του πληθυσμού, ένα σημαντικό κομμάτι του κεντρώου και του δεξιού χώρου. Από τους τεμπέληδες της εύφορης κοιλάδας του Δημοσίου μέχρι τους κρατικοδίαιτους συνδικαλιστές αλλά και πολλούς νοικοκυραίους και επιτυχημένους επιστήμονες.
Πίσω απ' όλα ο Αλέξης κατάφερε να γίνει πρωθυπουργός με ευρεία υποστήριξη αν και με όχι μεγάλο ποσοστό, το 36% δεν το λες και... λαϊκό κίνημα της Αριστεράς.
Τρεις μήνες τώρα ο κόσμος και όλοι οι παραπάνω έδειξαν και δείχνουν ανοχή, περιμένουν, κρατούν πολλές φορές την ανάσα τους και υπομένουν ακόμη και τους κλόουν της κυβέρνησης που δεν ξέρουν τι τους γίνεται αφού νομίζουν ότι η χώρα είναι παιχνιδάκι, σαν το τρενάκι του Καμμένου στο προεκλογικό σποτ.
Μέσα σε λίγες ημέρες ο ΣΥΡΙΖΑ χάνει σιγά – σιγά τους συμμάχους και οδηγείται σε ραγδαίους ρυθμούς στην απαξίωση. Αν μάλιστα συνεχιστεί η κατάσταση αυτή τότε η πτώση θα είναι τόσο δυνατή που θα ακουστεί σε όλη την Ευρώπη. «Σώνεται το λαδάκι στο καντήλι» της κυβέρνησης που βρίσκεται μόλις 3 μήνες στην εξουσία.
Οι 100 ημέρες που συγκλόνισαν την Ελλάδα θα μπορούσαν να θεωρηθούν αυτές που περάσαμε από τις εκλογές και μετά. Αλλά είναι και οι 100 μέρες μοναξιάς του Τσίπρα που σιγά – σιγά χάνει τα στηρίγματά του. Και ο κόσμος έχει αρχίσει να αντιλαμβάνεται πόσο λάθος έκανε στις 25 του Γενάρη και να βλαστημά την ώρα και τη στιγμή που ψήφισε ΣΥΡΙΖΑ.
Κι ακόμη ο λογαριασμός δεν έχει βγει. Δεν έχουμε πληρώσει ακόμη τον ΕΝΦΙΑ που θα αλλάξει όνομα. Δεν έχουμε πληρώσει το φόρο εισοδήματος που θα είναι ο ίδιος με πέρυσι. Δεν έχουμε ακόμη δει τα χειρότερα.
Οι σύμμαχοι και συνεργάτες στην αναρρίχησή του στην εξουσία, εγκαταλείπουν το καράβι, πριν το εγκαταλείψει και ο καπετάνιος.
Δείτε ορισμένα παραδείγματα:
Ο Καλφαγιάννης, κρατικοδίαιτος συνδικαλιστής στην ΕΡΤ, κηρύσσει πόλεμο στον Παππά γιατί δεν έκανε όσα τους έταξε. Το νομοσχέδιο ψηφίστηκε και στην ουσία η επανασύσταση γίνεται με βάση τη ΝΕΡΙΤ και με ψαλιδισμένους τους συνδικαλιστές.
Ο Μπαλασόπουλος της ΠΟΕ-ΟΤΑ που μόνο... υποψήφιος βουλευτής δεν ήταν, τα πήρε... κρανίο με την πράξη νομοθετικού περιεχομένου και ετοιμάζει κινητοποιήσεις.
Δήμαρχοι, ακόμη και Συριζαίοι και όχι «γαλάζιοι» έχουν εξοργιστεί με την κυβέρνηση για τα αποθεματικά.
Διοικητικοί υπάλληλοι στο Πανεπιστήμιο που ήταν Συριζαίοι βγάζουν ανακοινώσεις για τα αποθεματικά ενώ το ίδιο κάνουν και καθηγητές. Δικηγόροι που είχαν κλείσει το μάτι στον Τσίπρα του ασκούν σκληρή κριτική ενώ μέχρι και οι εκπαιδευτικοί δεν έχουν να πουν πλέον καλό λόγο γιατί δεν έκανε όσα τους υποσχέθηκε.
Όσο για τον επιχειρηματικό κόσμο; Είναι στα κάγκελα καθώς βλέπει ότι διαλύονται τα πάντα. Από βιομήχανους (όσοι έμειναν) μέχρι εφοπλιστές και φυσικά οι μικρομεσαίες επιχειρήσεις που χάνονται στην αβεβαιότητα και τη δημιουργική ασάφεια της κυβέρνησης. Όταν δεν μπορούν να πάρουν πρώτη ύλη από το εξωτερικό γιατί τους ζητούν μετρητά. Όταν δεν μπορούν να πάρουν δάνειο γιατί έχει διαλυθεί το τραπεζικό σύστημα. Όταν είναι έτοιμοι να βάλουν λουκέτο σε ποιους θα τα ρίξουν;
Οι δε γιατροί πνέουν μένεα κατά του Κουρουμπλή γιατί απειλείται η λειτουργία των νοσοκομείων.
Και εκτός από αυτούς να θυμίσουμε τους βουλευτές και τα στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ που ανήκαν σε άλλες συνιστώσες και τώρα ετοιμάζονται να κουνήσουν μαντίλι.
Δεν ξέρουμε αν ζούμε τις τελευταίες μέρες της κυβερνητικής Πομπηίας, αλλά τουλάχιστον ότι είναι να γίνει ας γίνει γρήγορα, προτού χαθεί η χώρα. Ο ΣΥΡΙΖΑ έπαιξε όλα τα χαρτιά του και χάνει. Η τιμωρία θα είναι βαριά. Ο πέλεκυς θα πέσει και θα είναι αμείλικτος.
Ευσχήμως και με υπομονή την τελευταία διετία ο ΣΥΡΙΖΑ κατάφερε να πάρει με το μέρος του μια μεγάλη μερίδα του πληθυσμού, ένα σημαντικό κομμάτι του κεντρώου και του δεξιού χώρου. Από τους τεμπέληδες της εύφορης κοιλάδας του Δημοσίου μέχρι τους κρατικοδίαιτους συνδικαλιστές αλλά και πολλούς νοικοκυραίους και επιτυχημένους επιστήμονες.
Πίσω απ' όλα ο Αλέξης κατάφερε να γίνει πρωθυπουργός με ευρεία υποστήριξη αν και με όχι μεγάλο ποσοστό, το 36% δεν το λες και... λαϊκό κίνημα της Αριστεράς.
Τρεις μήνες τώρα ο κόσμος και όλοι οι παραπάνω έδειξαν και δείχνουν ανοχή, περιμένουν, κρατούν πολλές φορές την ανάσα τους και υπομένουν ακόμη και τους κλόουν της κυβέρνησης που δεν ξέρουν τι τους γίνεται αφού νομίζουν ότι η χώρα είναι παιχνιδάκι, σαν το τρενάκι του Καμμένου στο προεκλογικό σποτ.
Μέσα σε λίγες ημέρες ο ΣΥΡΙΖΑ χάνει σιγά – σιγά τους συμμάχους και οδηγείται σε ραγδαίους ρυθμούς στην απαξίωση. Αν μάλιστα συνεχιστεί η κατάσταση αυτή τότε η πτώση θα είναι τόσο δυνατή που θα ακουστεί σε όλη την Ευρώπη. «Σώνεται το λαδάκι στο καντήλι» της κυβέρνησης που βρίσκεται μόλις 3 μήνες στην εξουσία.
Οι 100 ημέρες που συγκλόνισαν την Ελλάδα θα μπορούσαν να θεωρηθούν αυτές που περάσαμε από τις εκλογές και μετά. Αλλά είναι και οι 100 μέρες μοναξιάς του Τσίπρα που σιγά – σιγά χάνει τα στηρίγματά του. Και ο κόσμος έχει αρχίσει να αντιλαμβάνεται πόσο λάθος έκανε στις 25 του Γενάρη και να βλαστημά την ώρα και τη στιγμή που ψήφισε ΣΥΡΙΖΑ.
Κι ακόμη ο λογαριασμός δεν έχει βγει. Δεν έχουμε πληρώσει ακόμη τον ΕΝΦΙΑ που θα αλλάξει όνομα. Δεν έχουμε πληρώσει το φόρο εισοδήματος που θα είναι ο ίδιος με πέρυσι. Δεν έχουμε ακόμη δει τα χειρότερα.
Οι σύμμαχοι και συνεργάτες στην αναρρίχησή του στην εξουσία, εγκαταλείπουν το καράβι, πριν το εγκαταλείψει και ο καπετάνιος.
Δείτε ορισμένα παραδείγματα:
Ο Καλφαγιάννης, κρατικοδίαιτος συνδικαλιστής στην ΕΡΤ, κηρύσσει πόλεμο στον Παππά γιατί δεν έκανε όσα τους έταξε. Το νομοσχέδιο ψηφίστηκε και στην ουσία η επανασύσταση γίνεται με βάση τη ΝΕΡΙΤ και με ψαλιδισμένους τους συνδικαλιστές.
Ο Μπαλασόπουλος της ΠΟΕ-ΟΤΑ που μόνο... υποψήφιος βουλευτής δεν ήταν, τα πήρε... κρανίο με την πράξη νομοθετικού περιεχομένου και ετοιμάζει κινητοποιήσεις.
Δήμαρχοι, ακόμη και Συριζαίοι και όχι «γαλάζιοι» έχουν εξοργιστεί με την κυβέρνηση για τα αποθεματικά.
Διοικητικοί υπάλληλοι στο Πανεπιστήμιο που ήταν Συριζαίοι βγάζουν ανακοινώσεις για τα αποθεματικά ενώ το ίδιο κάνουν και καθηγητές. Δικηγόροι που είχαν κλείσει το μάτι στον Τσίπρα του ασκούν σκληρή κριτική ενώ μέχρι και οι εκπαιδευτικοί δεν έχουν να πουν πλέον καλό λόγο γιατί δεν έκανε όσα τους υποσχέθηκε.
Όσο για τον επιχειρηματικό κόσμο; Είναι στα κάγκελα καθώς βλέπει ότι διαλύονται τα πάντα. Από βιομήχανους (όσοι έμειναν) μέχρι εφοπλιστές και φυσικά οι μικρομεσαίες επιχειρήσεις που χάνονται στην αβεβαιότητα και τη δημιουργική ασάφεια της κυβέρνησης. Όταν δεν μπορούν να πάρουν πρώτη ύλη από το εξωτερικό γιατί τους ζητούν μετρητά. Όταν δεν μπορούν να πάρουν δάνειο γιατί έχει διαλυθεί το τραπεζικό σύστημα. Όταν είναι έτοιμοι να βάλουν λουκέτο σε ποιους θα τα ρίξουν;
Οι δε γιατροί πνέουν μένεα κατά του Κουρουμπλή γιατί απειλείται η λειτουργία των νοσοκομείων.
Και εκτός από αυτούς να θυμίσουμε τους βουλευτές και τα στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ που ανήκαν σε άλλες συνιστώσες και τώρα ετοιμάζονται να κουνήσουν μαντίλι.
Δεν ξέρουμε αν ζούμε τις τελευταίες μέρες της κυβερνητικής Πομπηίας, αλλά τουλάχιστον ότι είναι να γίνει ας γίνει γρήγορα, προτού χαθεί η χώρα. Ο ΣΥΡΙΖΑ έπαιξε όλα τα χαρτιά του και χάνει. Η τιμωρία θα είναι βαριά. Ο πέλεκυς θα πέσει και θα είναι αμείλικτος.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου